Architektura, aleja sfinksów
Niesamowitym odkryciem przez archeologów był obiekt w Egipcie. Odnaleziono odcinek alei sfinksów, które wszystkie zostały odrestaurowane w okresie XXX dynastii. Aleksander Wielki w głębi świątyni przed głównym sanktuarium kazał zbudować na miejscu dawnego pomieszczenia , wspartego na czterech kolumnach nową kaplicę na barkę Amona. Również jego następca Filip Arridajos przed bramą prowadzącą do Sali Kolumnowej Amenhotepa III wzniósł własny portal, redukując w ten sposób szerokość wejścia. Ptolemeusze, których aktywność budowlana w Tebach jest dość znaczna, w samej świątyni w Luksorze nie dokonali żadnych istotnych zmian. Następny okres historyczny architektury możemy jeszcze dzisiaj dostrzec wokół świątyni, który przypada na czasy panowania rzymskiego. Nastąpił pod koniec III w., kiedy wybuchł w Tebach bunt przeciwko ich władzy. Wtedy to został przy świątyni zbudowany obóz rzymski. Do budowy jego pomieszczeń użyto bloków ze ścian świątyni będącej częściowo w ruinie, które ozdobiono za XVIII dynastii tekstami geograficznymi. Niedużych rozmiarów kolumny granitowe, pochodzące też z budowli obozu rzymskiego, znalazły potem zastosowanie przy budowie dwóch kościołów koptyjskich wzniesionych w tym miejscu. Rozbudowa południowego haremu Amona nie miała sprzyjających okoliczności. Oddano tam cześć jednemu bogowi Atonowi. Ostatnim etapem elementu przebudowy był meczet arabski.
